O "sanatorio" Modelo

Para moitos coruñeses -tamén para min, que o son de adopción- o "Sanatorio Modelo" ten representado un encontro o máis acolledor posible con circunstancias cruciais: ás veces difíciles, outras veces esperanzadoras, de incerteza... de maduración vital. En tempos nos que a Seguridade Social adoecía de penuria de medios, o Modelo supuña a posibilidade reconfortante de despedir a un pariente nun entorno familiar, a ledicia de recibir a unha nova vida na intimidade, a tranquilidfade e o sosego da diagnose e o seguimento persoalizado de cada caso. Alí naceu a miña irmá pequena, alí finaron o meu pai e o meu sogro, alí atopa consuelo reconfortante para os seu males de vella a miña nai.
Por todo ilo, e, sobre todo, por ser coma é, un cariño moi forte a María Cobián desde estas páxinas.